۱۳۸۹ شهریور ۲۰, شنبه

سخنی قابل تامل از حضرت شیخ الاسلام ابوالعباس ابن تیمیه:



هنگامی که وارد زندان القلعه شد و میان دیوارهایش داخل گشت، این آیه را قرائت کرد:{ فَضُرِبَ بَيْنَهُم بِسُورٍ لَّهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِن قِبَلِهِ الْعَذَابُ:...... در اين حال ناگهان ديواري ميان آنان زده مي‌شود كه دري دارد . داخل آن رو به رحمت است و خارج آن رو به عذاب است.}.



و گفت:دشمنانم با من چه می توانند بکنند؟باغ و بستان من در قلبم است هرجا رفتم با من است……….کتاب الله و سنت پیامبرش صلی الله علیه وسلم با من هستند،



اگر مرا کشتند،کشته شدنم شهادت است،



اگر مرا تبعید کردند،تبعیدشدنم سیاحت است،



اگر مرا زندانی کردند،زندانم خلوتگاه من با خدایم خواهد بود،



زندانی آن کسی است که از خدایش جدا شده باشد،



و اسیر آن کسی است که هوا و هوسش او را اسیر کرده باشد.



به او گفته شد:سلطان فرمان داده که تو را به قبرص تبعید کنند یا بکشند یا زندانی کنند.



در جواب گفت: به خدا سوگند آنقدرخوشحال و مسرور هستم که اگر شادی وسرورم را بین تمامی مردم شام تقسیم کنند،برای همگی شان کافی خواهد بود،



اگر به قبرص تبعید شوم مردم آنجا را به اسلام دعوت خواهم داد،



و اگر زندانی شوم،در خلوتم مشغول عبادت الله می شوم،



و اگر کشته شوم ،شهید هستم.



لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ﴿۲۸۶﴾

پيامبر (خدا) بدانچه از جانب پروردگارش بر او نازل شده است ايمان آورده است، و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و كتابها و فرستادگانش ايمان آوردهاند (و گفتند:) (ميان هيچ يك از فرستادگانش فرق نمىگذاريم) و گفتند: (شنيديم و گردن نهاديم، پروردگارا، آمرزش تو را (خواستاريم) و فرجام به سوى تو است.)

لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ

خداوند هيچ كس را جز به قدر توانايىاش تكليف نمىكند. آنچه (از خوبى) به دست آورده به سود او، و آنچه (از بدى) به دست آورده به زيان اوست. پروردگارا، اگر فراموش كرديم يا به خطا رفتيم بر ما مگير، پروردگارا، هيچ بار گرانى بر (دوش) ما مگذار؛ همچنانكه بر (دوش) كسانى كه پيش از ما بودند نهادى. پروردگارا، و آنچه تاب آن نداريم بر ما تحميل مكن؛ و از ما درگذر؛ و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور؛ سرور ما تويى؛ پس ما را بر گروه كافران پيروز كن.



در ایما عید میگوییم:ربنا اتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره حسنه و قنا عذاب النار

و قنا عذاب النار

وقنا عذاب النار

امین یا رب العالمین

هیچ نظری موجود نیست: